MINĄŁ ROK
Coraz bardziej głuche uszy
Coraz bardziej ślepy wzrok
Coraz bardziej przykre słowa
Minął rok i znowu rok
Coraz bardziej tępy umysł
Coraz bardziej chwiejny krok
Coraz bardziej cicha mowa
Minął rok i znowu rok
Coraz bardziej blade słońce
Coraz bardziej mglisty cień
Coraz bardziej mętne myśli
Minął dzień i tylko dzień
Niech by były głuche uszy
Niechaj byłby chwiejny krok
Żeby tylko móc powiedzieć
Minął rok i znowu rok

♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ 

• • • • • • REKLAMY
            Oglądam film o miłości
            Fred całuje swą dziewczynę
            Patrzę w ekran, a tu pani
            Mówi coś o Sensodyne
            No i akcja jest przerwana
            Nie wiem co się w filmie stanie
            Lecz pan Zygmunt przekonuje
            By z Wizirem robić pranie
            Ledwo pranie ukończone
            Galaretka roztrzęsiona
            Bo ananas wyszedł z puszki
            A więc sprawa przesądzona
            Jeszcze potem specjalistka
            Zleca kremu stosowanie
            Po nim wszystkie zmarszczki zginą
            I znów młode będą panie
            Tak mnie wszystko ogłupiło
            Że już nie mam swego zdania
            Ale jutro są powtórki
            Wiec mam czas do przekonania
            Cóż, reklamy się skończyły
            Lecz komu przypisać winę
            Że nie myślę już o filmie,
            A o paście Sensodyne.

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ 

PRZENOŚNIA
Ach Ty koniu długogrzywy
Gdzie jest wolność Twoja
Gdzie przestrzenie niezmierzone
W Tobie tkwi niewola
Chętnie byś pogalopował
Horyzontów brzegiem
Lecz łańcuch na Twojej szyi
Mocniejszy od Ciebie
I nie uda Ci się koniu
Skosztować wolności
Możesz tylko snuć marzenia
O swojej dzikości
A więc porzuć swe pragnienia
Bierz życie od nowa
Co dzień inne są widoki
Co dzień inne słowa

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ 

• • • • • PRZYSZŁA MIŁOŚĆ
          Wiosna przyszła kwiatami
          Wiosna przyszła ptakami
          Wraz z nią przybyła gorąca miłość
          Stanęła między nami
          I tak nas zauroczyła
          Że czas się zgubił w otchłani
          Nic wokół nie widzieliśmy
          Na świecie byliśmy sami
          Lato przyszło upałem
          Lato przyszło kłosami
          A nasza miłość wciąż przy nas stała
          Rozczarowana nami
          Jednak nas przekonywała
          Że wszelkich starań dołoży
          Abyśmy byli szczęśliwi
          Że wszystko się ułoży
          Jesień przyszła szarugą
          Jesień przyszła wichrami
          A nasza miłość pod parasolem
          Zmarznięta stała w oddali
          I wreszcie zrozumiała
          Że się przekonać nie damy
          Więc tylko głowę spuściła
          I łzy jej z oczu kapały
          Zima przyszła śnieżycą
          Zima przyszła mrozami
          Naszej miłości pękało serce
          Kiedy żegnała się z nami

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

JESTEŚ
Jesteś moim promieniem słońca
Tęczą na niebie po deszczu
I czasem, który jeszcze pozostał
Radością w moim sercu
Jesteś lekarstwem na ciężkie chwile
Gwiazdą wieczorem świecącą
Jesteś mi wszystkim, co jest najdroższe
Nadzieją niegasnącą
Lecz, jesteś także ziarenkiem pieprzu
I szczyptą gorzkiej soli
I łzą zaschniętą na policzku
I słowem, które boli

Autorka – Ewa Dobrowolska.